ODA DO CHABRYGA 
Gdy zastosujesz nowe szkliwo
i wyjdzie z niego takie dziwo:
ni to chabrowy, ni to indygo -wiedzże człowiecze, że to CHABRYGO!
Wielka Eureka
spływa na człowieka,
gdy do nazw nowych
umysł się ucieka
I sam Mickiewicz,
choć postać już nieżywa,
z zaświatów głową
uznania pełną
kiwa
***
„Oda do Chabryga” – Aneta Macko (Mackiewicz)
Poemat z rana
Jak świeża śmietana
Przyszła Głębia i pozamiatała! (takie jest moje zdanie)…a może niekoniecznie? Może serce Wam mocniej zabiło na widok tego Rycerza w lewym górnym rogu? A może…Morze? Trudny jesteś, wyborze! …Uwaga, czuję nadchodzącą falę Mickiewiczenia!!! Człowieku, co Read more…
Gdy wyłoniły się z pieca, krzyknęłam: „Ale heca!” Któż by nie klasnął w dłonie i gorączkowo nie sięgnął po nie? Jakby upierdzielone, a jednak piękne są one „Dać plamę” tym razem brzmi spoko, Bo plamy Read more…
0 Comments